Broome naar Karratha

17-10-2014
De dag eigenlijk wachtend doorgebracht, tent van Joyce in orde gemaakt (uiteindelijk donderdag nieuwe gekocht omdat oude echt niet meer ging), wat her ingedeeld in de auto/camper, nog even naar de Light house gegaan in de hoop wild life te zien, maar helaas. Toen naar de Jetty waar we een zeearend zagen badderen in de zee en een pelikaan, dus geluk gehad. Na een kleine maaltijd in het “Warf” restaurant naar China Town gegaan om te kijken naar de prachtige parels die ze hier hebben. Uiteindelijk tijd om Joyce (met taxi) op te halen, na een korte wachttijd weer terug naar de Camping om, na alles te hebben “geshowd”, bij Divers Tavern te gaan eten. Nou veel geluk hadden we niet; het was vrijdagavond en het was ddrrruuukkk! Het leek “ Ascot” wel maar dan zonder hoeden. Loterijen, gokken op paarden, honden en weet wat niet meer. Gelukkig was er in de buiten Bistro nog plaats zodat we redelijk rustig hebben gegeten en allerlei nieuwtjes hebben uitgewisseld.
Tja dan de eerste nacht van Joyce in de tent….De grond was hard maar matje erop en zelf opblazende mat, opgemaakt en wel, pitten maar. De vogels in het Caravan Park houden je helaas wel wakker en wat later maken ze je wel weer wakker als je net slaapt, zo tegen zonsopgang. Maar Joyce had toch wel goed geslapen, wat niet gek was na al die vluchten.
18-10-2014
Na een ontbijt en een douche, naar de (voor ons nu bekende) Look out en stranden gegaan. Via een Dirth Road naar de Jetty, hebben we Joyce kennis laten maken hoe het voelt in de auto. Bij de Jetty, waar we een Visarend een Geep hebben zien vangen én eten en daarna ook een schildpad te hebben gezien, zijn we naar het restaurant “de Warf” geweest , geluncht met Mosselen, Garnalen en Zalm gegeten (heerlijk). De stad in gegaan (China Town) maar helaas bleken de winkels om 13.00 dicht te gaan (net als op zondag) Maar één winkel was nog open en ja hoor “Mooie Parels, Fijne Parels !!” Gelukkig zijn de supermarkten wel open en hebben we eten gehaald voor deze avond en de dag erop omdat we morgen bijna 400 km gaan rijden naar Eighty Mile Beach. Dus op tijd naar bed (20.00 uur!)
19-10-2014
Op om 5.30 uur, ontbijten, inpakken en wegwezen, 8.00 uur gingen we rijden. De weg was weer hheeeeeellllll recht en laaannnng. Lunchen In RoadHouse Sandfire, een nederzetting die vanaf 1970 was opgezet maar door branden, overstromingen en een orkaan diverse malen was verwoest en in 2010 voor het laatst was opgebouwd en wordt gerund door Backpackers ( ja, een Nederlandse stond aan de counter, haha) Er liepen veel Pauwen rond die gek waren op een snack (van ons dus) Daarna weer verder gegaan (het was heet buiten en in de auto beter uit te houden) Voor de Camping bij Eighty Mile Beach moesten we weer een Dirth Road op. De plek was redelijk met schaduw want de zon brand flink, maar er was een lekker windje bij. Achter de duinen was de zee, zo blauw en strand zo wit, prachtige schelpen en hele kleine heremiet kreeftjes. In het donker hebben we naar de prachtige sterrenhemel gekeken, veel meer sterren dan in Nederland omdat er hier zo weinig licht is. Door de wind moesten we de “luiken” sluiten van de tent. De zee ruiste op het strand, nou dan slaap je wel, al was het soms een beetje fris door de wind.
20-10-2014
Weer vroeg op 5.30 uur om de zonsopgang te zien en om naar het strand te gaan (Tiny dus) . De zee was vlak en hoog tij was al geweest, maar het leek wel een onbewoond eiland. Na het ontbijt inpakken en verder naar Karratha. Niet veel bijzonders te zien onderweg, al probeerde we de zee steeds te ontdekken maar dat bleken Fata Morgana te zijn; de weg loopt ongeveer 20 km v de kust af, maar de blauwe lucht deed anders vermoeden. Ineens werden we verrast door een overstekende (wilde) KAT met jong in de bek, gelukkig net de camera in de aanslag, hoop dat het een beetje te zien is op de foto. Later onderweg heel veel Road trains gezien, het is een mijn- olie en zoutwinnings-gebied. Zelfs een spoorweg overgang ! De treinen worden gebruikt voor vervoer van ijzer erts, kilometers lang. Het leek soms alsof er ijs lag maar dat bleken zoutbergen te zijn. Karratha evenals Port Hedland zijn werkplaatsen met veel tijdelijke bewoning voor de chauffeurs, wegbouwers, machinebediendes en mijnwerkers.
Veel grote stevige mannen in werkkleding en smerig ! (haha) Later op de dag werden we op de Camping door “werkers”geattendeerd op een paar “uilen”, helaas was het te donker om te fotograferen, dus morgenochtend nieuwe kansen. Na het eten werden we door een “Buurvrouw” verrast met eten; diepgevroren vis, olie, saus en eieren. Haar zoon had eten gehaald maar bleek weer te zijn weggegaan terwijl zij eten van de baas kregen ( tijdelijke werkers) en ze gingen morgen weer vroeg op pad. Dus morgen bijna alles in huis voor eten.

21-10-2014
’s Morgens eerst op zoek naar de uilen, Tawny Frogmouth, aparte beesten maar leuk om te zien en ze bleven zitten om gefotografeerd te worden. En papagaaien roze/wit, de Galah, waren talrijk aanwezig, een herrie dat ze maakte. Vanuit Karratha naar Dampier gegaan voor het standbeeld van “Red Dog” Daar is een film van gemaakt over een hond die zijn “aangenomen baas” volgt in zijn tocht naar werk in deze omgeving. Daarna naar een prachtig uitzicht over een kleine baai/haven. Naar beneden gereden voor een klein strand, daar lekker pootje gebaad, wel kouder dan bij het andere stranden maar best lekker afgekoeld. Vandaar uit hebben we Hearson Cove opgezocht, een hoog liggend prachtig wit schelpachtig strand met onderin diep turkoois water . Er kan niet gezwommen worden, helaas. In de buurt is er een Aboriginal route met steen tekeningen, een stuk met de auto een zandpad voor 2WD op en bij een rotspad parkeren en dan omhoog klauteren. Nou dat was het ook echt, twee stappen omhoog dan één naar beneden. Na een flinke klim en glijpartijen de boel gestaakt, te link en te heet. Ook de bewegwijzering liet te wensen over. Naar beneden ging iets makkelijker al wilde Willem de weg als glijbaan gebruiken, geen goed idee, gelukkig stond Joyce stevig op de benen en ging alles goed. Beneden komend zagen we ineens een Kangaroo (Rock Walaby) op de rotsen ! Wauw, eindelijk een in levende lijve! Hij spotte ons ook en jumpte rustig aan de berg omhoog af en toe kijkend of wij er nog waren, dus konden we wel wat foto’s maken. Ze zijn slecht te zien door de kleur van hun vacht tegen de bijna zelfde achtergrond. Na het winkelen (vers brood, rijst, doppertjes, saus en fruit voor avondmaal en eten voor morgen) hebben we de vis gemaakt van “de buurvrouw” en de rest en dat was een lekkere snelle maaltijd. Overleg over de route van de aankomende besloten om vroeg te beginnen aan een lange rit van 450 km naar Exmouth waar we dan 3 dagen blijven staan.